Uit de gebruikershandleiding: deze afbeelding laat goed zien hoe de locomotieven zijn opgebouwd.
De centraal opgestelde motor is aan beide zijden voorzien van een vliegwiel en drijft via een cardankoppeling
beide draaistellen aan. De hoofdprint ligt boven de motor en de aandrijving. Aan beide kopzijden is een vertikaal opgestelde print bevestigd
met de front- en sluitlichten.
Lijst met alle functies van de sounddecoder in de Roco 2400 locs
Aangevuld met een lijstje met de ingestelde waarde van de belangrijkste CV-registers.
Programmeren van de decoder
De Roco 2400 locomotieven zijn voorzien van een Zimo sounddecoder type MX645 met PluX 22 aansluiting.
Het adres van de decoder kan geprogrammeerd worden via de Lenz programmeerrail. Ik heb bij de locomotieven gekozen
voor het locnnummer als adres.
De overige CV's kunnen geprogrammeerd worden via de programmeerrail of via PoM.
Het overall volume kan in CV266 worden geprogrammeerd, de standaard waarde is 65, ik heb gekozen voor 30.
Opmerkingen over de Roco 2400 locomotieven
De beide locomotieven zijn identiek van opbouw en daarmee ook de eigenschappen, alleen de kleur van de kap en het frame verschillen.
De loc heeft goede rijeigenschappen en rijdt zonder haperen door wisselstraten.
Deze loc zorgt onverwacht altijd voor een "sound"-beleving, ook als je analoog rijdt.
De compacte motor blijkt namelijk gruwelijk veel herrie te maken, en dat neemt toe met het toerental.
Tijdens de snelheidskalibratie met programma Koploper, waarbij de loc voortdurend
over een meettraject heen en weer pendelt met een telkens verhoogde snelheidsstap, heb ik er goed van kunnen genieten: wat een irritant geluid!
Dat ben ik niet gewend van Roco, de wat grotere standaard motoren van Roco zijn namelijk fluisterstil
en ook de kleine motor in de Roco NS Sik is nauwelijks hoorbaar.
Ik beschik over twee oudere modellen van de Roco 2400 en de kleine motor
die daarin is toegepast is ook aanmerkelijk stiller dan de herriemaker in de nieuwe 2400. De twee oudere locs rijden altijd in dubbeltractie
en ik stoor mij tijdens het rijden nooit aan het geluid van beide motoren.
Verderop in dit artikel staat een foto van het model van de Roco DR serie 110.
Hier lijkt ogenschijnlijk dezelfde motor te zijn gemonteerd als in de NS 2435.
Deze motor is weliswaar ook niet de stilste wanneer zonder ingeschakelde sound wordt gereden maar maakt toch aanmerkelijk minder irritante
herrie dan de NS 2435.
Hoe kan dat? Door de toepassing van andere materialen en productietechnieken?
Maar wat een verademing wanneer met functie F1 de motor wordt aangeschakeld, dat klinkt subliem, en overstemt de herrie die de motor zelf maakt.
Tenminste: wanneer je rijdt met heel lage snelheden.
Want vanaf snelheidsstap 12 wordt ook met ingeschakelde sound de irritante motorherrie weer goed hoorbaar.
Zeker wanneer het volume van de sounddecoder
in CV 266 wat lager is ingesteld, namelijk op waarde 30, wat ik heb gedaan omdat het motorgeluid anders te veel overheerst ten opzichte
van alle andere rijdende locomotieven en treinstellen die eveneens met sound zijn uitgerust.
Het is bijzonder jammer dat Roco deze motor heeft toegepast in de 2400!
Met functies F11 , F12 en F13 kan het geluid van de dieselmotor worden aangepast op losse loc, loc met zware trein en loc rijdt stationair.
Dat zijn zeker bruikbare functies om het geluid aan te passen afhankelijk van de bedrijfstoestand van de loc.
Er zijn 3 functies waarbij de typhoon klinkt: F2 (hoog), F3 (laag) en F20 (tweetonig).
Bij uitgeschakelde motor kan met functies F17 en F18 de brandstofpomp resp. de oliepomp worden geschakeld.
Met functie F4 kunnen beide zwaailichten worden geschakeld, die zijn dus blauw en niet rood, wat destijds werd aangekondigd.
De LED's van de zwaailichten stralen helaas door naar de lamp rechtsboven (tenzij daar de rode LED's zijn aangeschakeld, dan valt het niet op)
maar ook naar beide lampen aan de onderzijde (tenzij daar de gele lampen aan zijn, dan valt het niet op). Het valt natuurlijk met name op
in het donker èn wanneer aan één van beide zijden de front/sluitlichten zijn uitgeschakeld met de functie die daarvoor beschikbaar is.
Bij de bruine loc is de lichtlek van de zwaailicht-LED nog meer zichtbaar. Dat schijnt zelfs door het plastic van de bruine houder van het
zwaailicht heen.
Ook de witte LED van de frontverlichting linksboven geeft lek naar de lamp rechtsboven.
Allemaal heel slordig! En kan niet makkelijk opgelost worden vanwege de zeer beperkte ruimte in de kap.
Via functie F8 wordt de digitale koppeling bediend. En de werking daarvan was voor mij verrassend: afhankelijk van de ingestelde rijrichting
rijdt de loc automatisch ongeveer een seconde in de andere richting (om de druk van de koppeling te halen),
bedient dan de koppeling, en rijdt weer terug zonder de gekoppelde wagen(s) en rijdt dan overigens iets verder door dan het vertrekpunt.
Dat garandeert dat betrouwbaar kan worden afgekoppeld.
Leuke feature. En wanneer het motorgeluid aan staat hoor je ook steeds de motor even aanzwellen!
In programma Koploper is hiervoor een functie ingebouwd, die is dus niet nodig bij deze loc.
Wanneer functie F8 wordt geactiveerd terwijl de loc nog rijdt start de automatische afkoppelactie pas als de loc stil staat (snelheidsstap 0).
Typisch: wanneer functie F8 aan blijft staan wordt de afkoppelactie elke keer herhaald wanneer de loc van rijrichting wisselt,
wel steeds in de omgekeerde richting. Dit lijkt een foutje in de decoder software want kan niet echt zinvol gebruikt worden.
Bij afremmen is een wat afgemeten remgeluid hoorbaar, dat echter precies op het goede moment tot stilstand hoorbaar is.
Conclusie: op zich een prima rijdende loc met goed klinkend digitaal geluid wanneer je altijd met ingeschakelde sound
en met een heel lage snelheid rijdt of wanneer je er niet mee kunt zitten dat de motor veel herrie maakt.
Foto's van de geel/grijze Roco NS 2435
Het machinistenhuis kan naar boven worden afgenomen. Wel eerst de railingen van het hekwerk rondom loshalen!
Dan boven beetpakken en iets naar één zijde duwen, dan komt de onderzijde aan de andere kant los en kan dit deel geheel worden afgenomen.
De bovenzijde van het ruitje in het machinistenhuis is op deze foto goed zichtbaar, dat had ik bij het indrukken kennelijk losgehaakt en het was iets
naar beneden gekomen. Kan makkelijk hersteld worden.
Twee schroefjes losdraaien, aan de ene zijde is deze rood gemarkeerd.
Dan naar boven afnemen, door het huis voor en achter aan de zijkanten iets in te drukken.
Dat ging niet gemakkelijk, de voorzijde aan de lange huif bleef vastzitten aan het printje met de front- en sluitlichten.
De binnenzijde van de kap ziet er tamelijk saai uit. Rood gemarkeerd de lichtgeleider die er vermoedelijk verantwoordelijk voor is
dat er wat licht lekt naar het lamparmatuur linksboven als de felle witte LED rechtsboven is aangeschakeld.
Aanzicht op de print die boven de motor en aandrijving is gemonteerd, met links de bufferelco en rechts de Zimo decoder.
De loc van opzij. Nu is de herriemaker zichtbaar, er is een kleine motor toegepast.
Aan beide zijden zit een vliegwiel op de motoras en deze koppelt via een cardanas door naar de tandwielkast boven de draaistellen.
De Zimo decoder.
Op de onderste foto is onder de print nogmaals de motor met vliegwiel en cardan koppeling zichtbaar.
De front- en sluitlichten zijn aan beide kopzijden van de loc gemonteerd op een vertikaal opgestelde print die met
soldeerverbindingen is bevestigd aan de hoofdprint.
De gele frontlichten aan de onderzijde zitten achter een extra zwart masker.
Boven is dat niet het geval en het felle witte lichtje rechtsboven is met gesloten kap ook gedimd linksboven zichtbaar.
Midden tussen de bovenste LED's is nog een LED zichtbaar: dat is de wite LED voor het zwaalicht.
Nogmaals de voorzijde. De bufferelco van 1000 microFarad/16 Volt is hier verdiept in een opening in de print gemonteerd.
Rood gemarkeerd de soldeereilanden van de bruine en zwarte draad van de digitale koppeling.
Wanneer de digitale koppeling wordt vervangen door een gewone koppeling of wordt verwijderd, moeten deze draden gedesoldeerd worden.
Op het soldeerwerk valt zo hier en daar wel het een en ander aan te merken...
Even de loc aan de onderzijde bekijken. De plastic kap is verwijderd door het schroefje los te draaien.
Dan wordt in het midden (rood gemarkeerd) een printje zichtbaar die de bruine draden vanaf de decoder koppelt met de twee eronder liggende speakers.
Links rood gemarkeerd de onderzijde van de digitale koppeling, die met een bruine en zwarte draad is aangesloten op de hoofdprint in de loc.
Rechts rood gemarkeerd de 2 wielen die zijn voorzien van een antislip bandje.
Het printje is ook even verwijderd door een schroefje los te draaien, en dan zijn de twee parallel geschakelde speakers zichtbaar.
Esu past dit type speakers ook toe bij de LokSound 5 decoders, waarvan ik er al meerdere heb ingebouwd in locs en treinstellen die
af fabriek niet waren voorzien van sound.
Welke koppelingen kunnen gebruikt worden met de digitale koppeling op de NS 2435?
Alle koppelingen met een beugel die over het koppelhaakje op de digitale koppeling van de 2435 valt en zo wordt vastgehouden.
Dat zijn onder andere de koppelingen op onderstaande foto.
Foto's op de modelbaan
De Roco Sik naast de Roco NS 2435 in de ochtendzon. Er is wat kleurverschil, met name het geel van de Sik is wat fletser.
De bruine loc 2425 naast de geel/grijze loc 2435.
Bij deze bruine loc worden geëtste nummerplaten meegeleverd.
Een heel gepruts om de bruine verf er netjes af te schuren en de plaatjes met weinig lijm te monteren.
Ik laat dat voor nu maar achterwege!
De bruine loc 2425 in de middagzon.
De automatische koppeling aan de voorzijde van de loc is inmiddels verwijderd. De meegeleverde gesloten bufferplaat is gemonteerd,
inclusief de remslangen en koppeling.
De handgrepen en relingen zijn van plastic en verbuigen helaas erg makkelijk!
Foto's van mijn andere Roco locs NS 2400
Hier een foto van de twee Roco NS 2400 locs die al langere tijd deel uitmaken van mijn collectie treinen:
De geel/grijze 2414 en de bruine 2445.
Ze zijn voorzien van gewone decoders en kunnen zo prima in dubbeltractie rijden. Zo rijden ze altijd door, ook al
dreigt er een loc stil te gaan staan in een wisselstraat.
Deze locs zijn voorzien van lichtsets DRC2400 van Digikeijs: de grote lampen onder zijn geel en de lamp rechtsboven wit.
En om het inwendige van de oude 2400 te kunnen vergelijken met de nieuwe heb ik de kap van de oude 2414 er even afgehaald.
De opbouw van de kap blijkt identiek te zijn.
In de oude loc is ook een kleine motor geplaatst, dan kan ook niet anders in de beperkte ruimte,
maar deze zit in een afgesloten behuizing en maakt aanmerkelijk minder lawaai dan de motoren in de nieuwere locomotieven.
Bovenste foto: oude loc, onderste foto: nieuwe loc.
Nog een foto ter vergelijking, en wel van de Roco dieselloc van de DR serie 110.
Hier lijkt ogenschijnlijk dezelfde motor te zijn gemonteerd als in de NS 2435/2425.
Deze motor is weliswaar ook niet de stilste wanneer zonder ingeschakelde sound wordt gereden maar maakt toch aanmerkelijk minder irritante
herrie dan de NS 2435/2425.
Groepsfoto.
Informatie over de NS 2400 serie in het grootbedrijf
Wie meer wil weten over de NS serie 2400 verwijs ik door naar het boek "Diesel-Elektrische locomotieven NS-serie 2400",
geschreven door Martin van Oostrom, een uitgave van uitgeverij Uquilair.
Ik heb dat boek aangeschaft en het bevat veel informatie en foto's over het onstaan en de geschiedenis van de NS serie 2400.
Hiernaast staat een foto van de voorzijde van het boek.
Foto van de geel/grijze loc 2454 van de website Railfaneurope met bronvermelding.
Foto van de bruine loc 2459 van de website Railfaneurope met bronvermelding.